W ostatnich latach dużo mówi się o uzależnieniach od
konkretnych substancji, a mówi się, bo i samo zjawisko przybiera na
sile - traktowane jest już jako problem globalny, a wobec nas samych używa się określenia uzależnione społeczeństwo.
Samo uzależnienie oznacza
utratę kontroli nad własnym myśleniem, zachowaniem, a nawet
życiem, które sprowadza się do poszukiwania ciągłego kontaktu z
daną substancją, która wywołuje
określony stan emocjonalny.
Mówiąc o niszczącym
wpływie nałogu mamy na myśli nie tylko te czynniki, które wpływają
degradująco na nasz organizm – osłabiają układ odpornościowy i
są podatnym gruntem do powstawania wielu chorób. Uzależnienie jest
problemem nie tylko samego nałogowca, ale i osób z jego
najbliższego otoczenia. O ile uzależnienie od papierosów czy
alkoholu nie wzbudza już gwałtownych emocji, gdyż wpisało się w
listę typowych problemów społecznych, tak poważniejsze jak. np.
narkomania, wyzwalają wiele stereotypowych poglądów, co prowadzi do
nieporozumień, pewnego rodzaju wrogości i izolacji uzależnionych
od rodziny i przyjaciół. Uzależnienie jest więc złożonym
procesem, który obejmuje szereg zmian zachowania i myślenia.
Lista czynników
uzależniających wciąż się powiększa i obejmuje nałogi od tych
popularnych do tych najbardziej nietypowych, wręcz banalnych jak
herbata, czy czekolada. Do najgroźniejszych niewątpliwie zaliczymy uzależnienia fizjologiczne, czyli silną potrzebę stałego
zażywania danej substancji, której niedostarczenie do organizmu
skutkuje tzw. zespołem objawów odstawienia (gł. alkohol etylowy,
nikotyna, opiaty, barbiturany stosowane jako leki nasenne). Uzależnienie psychiczne polega na silnej potrzebie stałego
wykonywania jakiejś czynności, a wśród jego najważniejszych cech
możemy wskazać osłabienie woli, nadmierną konsumpcję środka
kosztem zdrowia swojego oraz otoczenia, wzrost tolerancji na
działanie środka (potrzebujemy coraz to większej dawki),
samousprawiedliwiające wykonanie danej czynności oraz zależność
psychiczną, czyli niemożność przerwania zachowań obsesyjnych
związanych ze zdobywaniem i konsumpcją danej substancji. Istnieją
również uzależnienia behawioralne,
które wywołują pozytywne stany, np. masturbacja i pornografia,
internet i gry komputerowe, hazard, praca, kupowanie, jedzenie,
telewizja. Czasem mówi się o uzależnieniu społecznym, czyli
uzależnieniu będącym wynikiem przynależności do danej grupy
społecznej (subkultury), przejęcia ich nawyków i obyczajów na
rzecz swojego dotychczasowego życia. Prowadzi to często do degradacji osoby
jako członka społeczeństwa.
Uzależnienia
niszczą nas powoli, ale skutecznie, a proces wyrwania się z
„przymusowego przyzwyczajenia” jest niezwykle nużący, wymaga od
chorego ogromnych pokładów silnej woli, a także wsparcia ze
strony najbliższych. Nie bądźmy więc obojętni na to co dzieje
się wokół nas - warto zainteresować się, zapytać, obserwować,
gdyż wczesna interwencja zwiększa szansę wyleczenia.
Uzależnienia są straszne i moim zdaniem należy jak najszybciej z nimi walczyć. Dlatego tak ważne jest, aby w porę udać się do specjalnego ośrodka na terapię. Podobno wysoką skuteczność może ma ośrodek leczenia uzależnień https://detoksfenix.pl/.
OdpowiedzUsuńJest wiele różnych uzależnień i zazwyczaj większość z nich niestety raczej nie jest dobra. Na pewno w takich momentach fajnie jest skorzystać z pomocy psychologa w https://psycholog-ms.pl/ i tutaj nie ma co zwlekać z decyzją.
OdpowiedzUsuń